سازمان ملل ده روز پیش «کمپین نارنجی» را برای «مبارزه با خشونت علیه زنان» راه‌اندازی کرد. کمپینی که بناست تا روز ۱۰ دسامبر یعنی روز جهانی حقوق بشر ادامه یابد. زنان و مردان بسیاری در سراسر جهان برای کاهش و توقف خشونت آشکار و پنهان علیه زنان در بستر خانواده مبارزه می‌کنند. یکی از آن‌ها خواهر «لوسی کورین»، مددکاری در شهر بمبئی است. او سا‌ل‌ها مستقیما شاهد بی‌پناهی کودکان و زنانی بود که از خشونت خانگی می‌گریختند و مکانی برای مراجعه نداشتند. اما پس از یک تجربه بسیار دردناک تصمیم گرفت اقدامی عملی انجام دهد. در سال ۱۹۹۱ مجبور شد جواب رد به درخواست کمک زن جوان بارداری بدهد که از همسرش می‌ترسید و از خانه فرار کرده بود چرا که محلی که کارین در آن زندگی می‌کرد جای کافی برای نگهداری و مراقبت از او را نداشت. زمانی که زن به خانه بازگشت همسرش بر رویش نفت ریخت و او را آتش زد. کارین صدای جیغ‌های زن را از زاغه‌ای نزدیک به صومعه‌ای که در آن زندگی می‌کرد شنید و جسد نیمه‌جان زن را به بیمارستان رساند.
کارین مملو از احساس گناه و خشم تصمیم گرفت که کاری برای محافظت از زنان آسیب‌دیده در هند انجام دهد. پناهگاهی برای زنان به نام «ماهر» به معنای «خانه مادر» پایه‌ریزی کرد. این نهاد از زمان گشایش در سال ۱۹۹۷ توسعه فراوانی یافته است و الان به مجموعه‌ای از ۳۰ مأمن گروهی برای زنان و کودکان در جنوب هند تبدیل شده است که به هزاران قربانی برای فرار از سوءاستفاده و فقر کمک می‌کند.
زنان مراجعه‌کننده به پناهگاه ماهر توسط گروه‌های مختلف آورده می‌شوند. کورین می‌گوید: «گاهی پلیس آن‌ها را می‌آورد؛ گاهی ما آن‌ها را پیدا می‌کنیم. تصور کنید که زنی گوشه خیابان یا زیر درخت دراز کشیده و بی‌پناه باشد. سریع اقدام و با آن‌ها صحبت می‌کنیم که چرا آنجا هستند.» کارمندان ماهر در اقدامات بعدی تلاش می‌کنند با همسر فرد آسیب‌دیده تماس بگیرند و پرس‌وجو کنند که آیا شرایط و امنیت لازم برای بازگشت زن وجود دارد یا خیر. اگر به نتیجه نرسند زنان را برای آموزش آماده می‌کنند و به دنبال شغل برای‌شان می‌گردند. اگر زنانی باسواد باشند و مشغول به کار باشند دیگر نیازی به نگهداری آن‌ها در ماهر نیست. معمولا چون شغلی ندارند یا جایی ندارند بروند به پناهگاه می‌روند.
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در سراسر دنیا تقریبا از هر سه زن یک نفر خشونت خانگی را تجربه کرده است و از این رقم معمولا ۳۸ درصد زنان توسط شریک جنسی‌شان به قتل رسیده‌اند. خشونت علیه زنان در هند شیوع زیادی دارد و این کشور در جایگاه ۱۱۴ میان ۱۲۴ کشور جهان در گزارش فروم جهانی اقتصاد درباره شکاف جنسیتی قرار گرفته است.
خواهر لوسی امیدوار است که نگاه زنان و مردان را به خشونت خانگی و جنسی تغییر دهد: «خیلی وقت‌ها خشونت رخ می‌دهد چرا که زنان تحصیلکرده نیستند. حتی در طبقات فقیر جامعه هند این تصور وجود دارد که آموزش یک زن مانند آبیاری نهالی در باغ دیگری است (یعنی سود آن برای دیگران است)... با زنان بسیار بد رفتار می‌شود چرا که جامعه در تصرف مردان است. تصور بیشتر زنان این است که فرودست هستند.» خواهر لوسی امیدوار است که پیامی مهم را به زنان هند برساند و آن دست یاری به هر زنی است که با وقوع خشونت خانگی جایی برای رفتن ندارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر