هموطنان و فعالان حقوق بشر
یک ماه از آغاز تحصن‌ام در مقابل کانون وکلای دادگستری با همراهی مداوم فخری شادفر و فرهاد میثمی و حمایت شخصیت‌ها و فعالان مدنی و سیاسی و هموطنان عزیز، در اعتراض به رای صادره مبنی بر تعلیق‌ام از حرفهٔ وکالت می‌گذرد. اکنون لازم می‌دانم توضیحات زیر را به هموطنان و فعالان حقوق بشر بدهم:
۱- اینجانب به این دلیل تحصن در مقابل ساختمان کانون وکلا را انتخاب کردم که در ‌‌نهایت رای صادره علیه من، از سوی دادگاه انتظامی کانون وکلا صادر شده است، و البته امیدوارم مدیران کانون طبق منطق و تجربهٔ حاکم بر فعالیت‌های مدنی، از این فرصت برای تقویت استقلال کانون بهره برداری نمایند، تا شاهد زندانی شدن وکلایی چون سلطانی، سیف‌زاده، اسلامی، یداللهی، دانشجو، نوری و… که بر سوگند شرافتشان پافشاری کردند، نباشیم و مصونیت شغلی وکلا از آنان باز ستانده نشود.
۲- از‌‌ همان روز‌های آغاز تحصن‌ام، نهادهای بین المللی متعددی از جمله اتحادیه بین المللی وکلا ی دادگستری از کانون وکلای دادگستری تهران خواسته‌اند، جهت اثبات استقلال کانون، فورا نسبت به لغو حکمی که مستند به رایی ناعادلانه است، اقدام نماید.
کانون وکلای دادگستری مرکز تاکنون از توصیه‌های اتحادیهٔ بین المللی وکلا خودداری کرده و حکم مذکور را برای اجرا به دادسرای کانون ارسال کرده است.
۳- هر چند اعتقاد راسخ دارم کانون باید پاسخگوی رای ناعادلانه‌ای باشد که صادر کرده است، معهذا با مغتنم دانستن استقلال نسبی کانون وکلا اعلام می‌دارم اعتراض اصلی اینجانب به وزارت اطلا عات است که به من و کانون وکلا فشارهای فراوانی را وارد نموده و چند روز پس از شروع تحصن‌ام، بدون حکم قانونی مبادرت به بازداشت اینجانب نمود.
من یک شهروندم!
شهروندی ایرانی!
وعضوی ازجامعهٔ وکالت!
بنا براین حق دارم در اعتراض به اعمال فشار بر نهادی صنفی دست به تحصن بزنم و از حکومت کشورم می‌خواهم این حق را برای همهٔ شهروندان به رسمیت بشناسد.
و از مدیران کانون وکلا نیز می‌خواهم نسبت به لغو و زدودن آثار از حکم صادره که منجر به سلب مصونیت شغلی از وکلا و باز گذاشتن هر چه بیشتر دست زیاده خواهان نسبت به کانون می‌گردد، اقدام شایسته به عمل آورند.
به امید استقلالی شایسته برای کانون وکلا
نسرین ستوده
آذر/۹۳