«لبخند دوباره» قربانیان اسیدپاشی

«مسرت میصباح»، آرایشگر و صاحب سالن زیبایی، ۱۰ سال پیش با حادثه‌ای روبرو شد که زندگی‌اش را تغییر داد. زنی قربانی اسیدپاشی به سالنش آمد و از او خواست که کاری کند کمی زیباتر شود. او به خوبی آن روز را به یاد می‌آورد و در مصاحبه با بی‌بی‌سی می‌گوید:‌«وقتی حجابش را برداشت از ضعف نشستم. توان ایستادن نداشتم. مقابلم زنی بدون صورت بود. چشمان و بینی‌اش نابود شده و گردن و صورتش به هم چسبیده بودند به طوری که نمی‌توانست آن‌ها را تکان دهد.»

مسرت تصمیم می‌گیرد به او کمک کند؛ دکترهایی پیدا می‌کند که عمل بازسازی انجام می‌دادند. اما کارش را گسترش می‌دهد و سازمانی به نام «دوباره بخند» راه می‌اندازد که صدها زن قربانی اسیدپاشی را برای بازگشت به زندگی یاری کند.

حالا زنجیره‌ای از مشهورترین سالن‌های زیبایی در پاکستان را اداره می‌کند. او سالن‌ها را به مأمنی برای زنان آسیب دیده تبدیل کرده است. کمک‌های مالی برای درمان‌شان می‌کند و به زنان مهارت‌های کاری می‌آموزد. برخی از آن‌ها در سالن مسرت مشغول به کار شده‌اند. دو تن از این زن‌ها که در تصویر می‌بینید «عروج اکبر» و «سیرا لیاقت» هستند: عروج توسط همسرش به خاطر به دنیا آوردن فرزند دختر به جای پسر مورد حمله قرار گرفت. سایرا هم قربانی نامزدی کینه‌جو شد که اصرار می‌کرد منزل والدینش را ترک کند.

حداقل ۱۶۰ حمله اسیدپاشی طی سال گذشته در پاکستان گزارش شده است اما فعالان معتقدند ارقام از این بالاتر است. مسرت معتقد است دولت باید اقدامات بیشتری برای توقف اسیدپاشی انجام دهد چرا که «موضوعی مربوط به زنان است اما آخرین اولویت را برای دولت‌ دارد. همچنین تصویر کشورمان را سیاه می‌کند و برای همین است که مسکوت گذاشته شده و مخفی می‌شود.» او ادامه می‌دهد: «وقتی به داستان قربانیان گوش می‌دهی درمی‌یابی که حمله‌ها به دلایلی کاملا بی‌اهمیت انجام شده است. گاهی حتی دلیلی هم وجود ندارد و با خودت فکر می‌کنی آیا این جهانی است که می‌خواهیم در آن زندگی کنیم؟» مسرت با کمک به زنان قربانی می‌کوشد که دوباره زندگی‌شان را بسازند.

سالانه ۱۵۰۰ نفر که ۸۰ درصد آنان زن هستند در جهان مورد حمله اسیدپاشی قرار می‌گیرند. قربانیان اکثرا جوان و ۴۰ تا ۷۰ درصد آنان زیر ۱۸ سال سن دارند.