وضعیت فاجعه بار زندان زنان شهر ری
اخیرا زندانیان سیاسی را به زندان شهرری (قرچک ورامین) با اهدافی چون تنبیه و غیره تبعید می‌کنند زندانی که حتی زنان باردار و نوزادان نیز در آن با وضعیتی اسفبار نگهداری می‌شوند.
آقای محمد مقیمی وکیل دادگستری و کارشناس ارشد حقوق بشر در بیم از یک فاجعه انسانی خواستار تعطیلی این ندامتگاه برای همیشه شده است. آقای مقیمی طی فراخوانی از همه فعالان حقوق بشر تقاضا کرده نسبت به انعکاس وضیعت نا به سامان زندان زنان شهرری از هر تلاشی فروگذار نکنند.
آقای مقیمی به دو شرط اساسی در مجازات "بزهکار" اشاره میکند؛ یکی اصل قانونی بودن جرایم و مجازات‌ها و دیگری احترام به کرامت انسانی. وضیعیت این زندان مغایر با استنداردهای بین‌المللی و داخلی می‌باشد. بزهکار را نباید زجرکش کرد و در هر صورت او یک انسان است که به دلایلی در حالت خطرناک قرار دارد و در واقع نوعی بیمار است که در کنار مجازات باید مداوا گردیده و حدالامکان به جامعه بازگردانده شود. در هیچ قانونی نیامده که زندانی سیاسی یا دیگر زندانیان باید به زندانی دیگر تبعید شوند و یا در مکانی نگهداری شوند که امکانات بهداشتی و پزشک نداشته باشد، کمیت غذا آنچنان باشد که زندانیان سیر نشوند و باوجود کیفیت بغرنج آن مجبور به خوردن آن باشند، آب خوردن شور باشد، وضیعت استحمام در زندان بطوری باشد که زندانیان از امکان استحمام بطور معمول محروم باشند و یا دامداری را به زندان تبدیل نمایند. هیچکدام از این موارد در قانون به عنوان مجازات تعیین نشده و هیچیک از موارد یاد شده موجب اصلاح یا مداوای بزهکار و بازگرداندن شان به اجتماع نمی شود. شاید اگر برخی متهمان و محکومان سیاسی به این زندان منتقل نمی‌شدند فریاد بی صدای زندانیان شهرری به ما هم نمی‌رسید. این زنان محکوم که برخی از آنان فقط به علت یک لحظه غفلت سالهاست که در بند می‌باشند، آنقدر به وضعیت موجود عادت کرده و مظلوم واقع شده اند که خود من که از موکلانم در آنجا بوده‌اند، تا پیش از تبعید برخی زندانیان امنیتی به این زندان، نسبت به وضعیت آنان بیتوجه بوده ام و از این بابت احساس گناه می‌کنم.
طبق آيين نامه سازمان زندان ها کودکان مي توانند تا سن سه سالگي با مادرانشان در زندان بمانند اما بر اساس گزارش انجمن دفاع از حقوق زندانيان، گاهي اين وضع تا شش سالگي هم طول مي کشد و طي اين سال ها "کودکان زندان" با حداقل امکانات از کم ترين حقوق خود محروم مي شوند. آنها در حالي صبح تا شب را با زنان مجرم مي گذرانند که يکي از مشکلات کنوني زندان هاي ما کنار هم بودن مجرمان از انواع جرايم در يک بند است.
اخیرا زندانیان سیاسی را به زندان شهرری (قرچک ورامین) با اهدافی چون تنبیه و غیره تبعید می‌کنند زندانی که حتی زنان باردار و نوزادان نیز در آن با وضعیتی اسفبار نگهداری می‌شوند.
آقای محمد مقیمی وکیل دادگستری و کارشناس ارشد حقوق بشر در بیم از یک فاجعه انسانی خواستار تعطیلی این ندامتگاه برای همیشه شده است. آقای مقیمی طی فراخوانی از همه فعالان حقوق بشر تقاضا کرده نسبت به انعکاس وضیعت نا به سامان زندان زنان شهرری از هر تلاشی فروگذار نکنند.
آقای مقیمی به دو شرط اساسی در مجازات "بزهکار" اشاره میکند؛ یکی اصل قانونی بودن جرایم و مجازات‌ها و دیگری احترام به کرامت انسانی. وضیعیت این زندان مغایر با استنداردهای بین‌المللی و داخلی می‌باشد. بزهکار را نباید زجرکش کرد و در هر صورت او یک انسان است که به دلایلی در حالت خطرناک قرار دارد و در واقع نوعی بیمار است که در کنار مجازات باید مداوا گردیده و حدالامکان به جامعه بازگردانده شود. در هیچ قانونی نیامده که زندانی سیاسی یا دیگر زندانیان باید به زندانی دیگر تبعید شوند و یا در مکانی نگهداری شوند که امکانات بهداشتی و پزشک نداشته باشد، کمیت غذا آنچنان باشد که زندانیان سیر نشوند و باوجود کیفیت بغرنج آن مجبور به خوردن آن باشند، آب خوردن شور باشد، وضیعت استحمام در زندان بطوری باشد که زندانیان از امکان استحمام بطور معمول محروم باشند و یا دامداری را به زندان تبدیل نمایند. هیچکدام از این موارد در قانون به عنوان مجازات تعیین نشده و هیچیک از موارد یاد شده موجب اصلاح یا مداوای بزهکار و بازگرداندن شان به اجتماع نمی شود. شاید اگر برخی متهمان و محکومان سیاسی به این زندان منتقل نمی‌شدند فریاد بی صدای زندانیان شهرری به ما هم نمی‌رسید. این زنان محکوم که برخی از آنان فقط به علت یک لحظه غفلت سالهاست که در بند می‌باشند، آنقدر به وضعیت موجود عادت کرده و مظلوم واقع شده اند که خود من که از موکلانم در آنجا بوده‌اند، تا پیش از تبعید برخی زندانیان امنیتی به این زندان، نسبت به وضعیت آنان بیتوجه بوده ام و از این بابت احساس گناه می‌کنم.
طبق آيين نامه سازمان زندان ها کودکان مي توانند تا سن سه سالگي با مادرانشان در زندان بمانند اما بر اساس گزارش انجمن دفاع از حقوق زندانيان، گاهي اين وضع تا شش سالگي هم طول مي کشد و طي اين سال ها "کودکان زندان" با حداقل امکانات از کم ترين حقوق خود محروم مي شوند. آنها در حالي صبح تا شب را با زنان مجرم مي گذرانند که يکي از مشکلات کنوني زندان هاي ما کنار هم بودن مجرمان از انواع جرايم در يک بند است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر