۱۳۹۲ دی ۱۶, دوشنبه

دیدگاه فرهنگ ایران بر بانوان خردمند و نگارین ایرانمان، در شاهنامه فردوسی بسیار خواندنی است:



اگر پارسا باشد و رایزن // یکی گنج باشد پرآکنده زن
بویژه که باشد به بالا بلند // فروهشته تا پای مشکین کمند
خردمند و با دانش و ناز و شرم // سخن گفتن خ
وب و آوای نرم
بیگمان داشتن موی بلند برای زنان ایران، خود بیانگر چند ویژگی دیگر برای آنان است:
نخست: پاکیزگی در آنان که شستن موی بلند خود کار دشواری است
دویم: نگاه ویژه زنان ایرانی به خودآرایی و نگارین بودن در دیدگاه دیگران
سیم: نشاندهنده این است که این ویژگی در فرهنگ ایران بیشتر برای زنان برازنده است تا مردان
درود بر همه بانوان نگارین سرزمینمان ایران!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر