بگو آنجا كه رفتی شاد هستی ؟
در آن سوی حيات آزاد هستی ؟
هوای نوجوانی خاطرت هست ؟
هنوزم عشق ميهن در سرت هست ؟
بگو آنجا كه رفتی هرزه ای نيست؟
تبر تقدير سرو و سبزه اي نيست ؟
كسی دزد شعورت نيست آنجا ؟
تجاوز به غرورت نيست آنجا ؟
خبر از گورهای بی نشان هست ؟
صداي ضجه هاي مادران هست ؟
بخوان همدرد من همنسل و همراه
بخوان شعر مرا با حسرت و آه
دوباره اول مهر ست و پاييز
گلوی آسمان از بغض لبريز
من و ميزي كه خالی مانده از تو
و گلهايی كه پژمرده سر ميز
- هیلا صدیقی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر