دوشیزه ی محترمهی مکرمه،
آیا میدانید بلافاصله پس از جاری شدن این خطبه:
- بدون اجازهی همسر حق خروج از کشور را ندارید.
- بدون اجازهی همسر نمیتوانید گذرنامهی جدید بگیرید.
- اگر همسرتان احساس کند شغل شما (چه استاد دانشگاه باشید، چه دکتر، مهندس و پرستار، چه مدیر لایق یک شرکت و...) مفسده انگیز است و ممکن است دلهای بیمار مردان دیگر را بیمارتر کند، دیگر حق ندارید سر کار بروید
- همسر شما حق دارد هرگونه لباسی بپوشد، اما شما همچنان ملزم هستید حجاب مورد پسند آن را رعایت کنید.
- اگر به مهمانی دعوت شوید، همسرتان حق دارد نوع لباس شما را تعیین کند و حتی اگر در خانه هستید و مهمان مردی برای شما میآید، در خانهی خودتان ملزم به پوشش مورد دلخواه آن هستید.
- از لحظه ی عقد دیگر حق طلاق از شما سلب میشود. بدیهی است که همسرتان هر موقع اراده کند میتواند شما را طلاق دهد.
- حق حضانت کودک شما که نه ماه، تمام سختیهای بارداری را تحمل کردید و در بزرگتر شدنشن بیشتر نفش را داشته اید با همسرتان است.
- اگر مورد خشونت خانگی قرار بگیرید و حتی سیاه و کبود بشوید! و از خانه بروید، باز همسرتان میتواند در دادگاه بگوید تمکین نکرده اید و قاضی دستور دهد به خانه برگردید
- و ...
آیا وکیلم؟
به نظرتون این موارد را اگر قبل از عقد به عروس بگن، باز هم با لبخند سر سفره میشینه و اجازه میده قند رو سرش بسابن!؟ پس به جای تاکید بر مهریههای بالا که قابل دریافت نیستند و اهمیت نوع مراسم و سنت های قدیمی که زودگذر هستند، برای آیندهی خود بر کلیه شروط ضمن عقد تاکید کنیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر