( قسمتی از اشعار حماسی در مورد زنان تاریخ ایران )

به نیکی نرفتی سخن جز به راز 
دوپاکیزه ار خانه جمشید 
برون آوریدند لرزان چو بید 
که جمشید را هر دو دختر بدند 
سربانوان را چو افسر بدند